علم مفید
خداوند می فرماید:<و نزلنا علیک الکتاب تبیانا” لکل شئ>
” و ما این کتاب را بر تو نازل کردیم که بیانگر همه چیز است.”
به قول ابن مسعود: هرکس خواهان علم است، در قرآن بیندیشد.
از جمله ارزشمند ترین علومی که در قرآن وجود دارد شناخت خداوند عزوجل است.
ابن رجب می گوید: علم مفید علمی است که پروردگار را به بنده شناسانده و بنده را به سوی او راهنمایی کند به گونه ای که بنده، خدا را شناخته و او را یکتا دانسته و به او انس یابد و از نزدیکیش احساس شرم و حیا به اودست داده و به گونه ای او را بپرستد که گویی او را می بیند.
گذشتگان(نیکوکاران) می گفتند: علما سه دسته اند:1- گروهی که عالم به خدا و عالم به دستورات خدایند. 2- دسته ای که عالم به خدا بوده اما از دستوراتش آگاه نیستند. 3- عده ای که نسبت به دستورات خدا آگاه بوده ولی نسبت به خدا آگاهی ندارند.
بنابراین علمی، علم به خدا محسوب می گردد که سبب ترس همراه با تعظیم از او و عشق به او، و نزدیکی و انس و شوق به او گردد.
در صحیح مسلم از زید بن ارقم نقل است که پیامبر ( صل الله علیه) می فرمود:” پروردگارا! از علمی که نفعی ندارد و از قلبی که خاشع نیست و از نفسی که سیری ناپذیر است و از ادعایی که پذیرفته نمی گردد، به تو پناه می اورم.”
بنابراین هرکس خواهان علم مفید است باید که از قرآن آغاز نماید تا در پرتو آن پروردگارش را بشناسد و بدین خشوع و خضوع نسبت به پروردگار در قلبش اسقرار یابد.
<بازگشت به قرآن چرا و چگونه؟، مجدی الهلالی، مترجم: مجتبی دوروزی>
